Poëzie

Voor een project in de school waar Dries werkt schreef ik een gedicht. Het moet toegankelijk zijn voor leerlingen, en het thema is vertrouwen. Dries schilderde een vuurtoren.

“Ik ben Anders”, zegt ze.

Ze heet niet zo,

ze noemt zichzelf zo.

Anders dan

de anderen.

“Ik hoor er niet bij,” zegt hij.

Zijn haren vuurrood,

zijn wangen met sproeten,

bespikkeld als

een tweede huid.

“Volg me,” zeggen de lichtstralen.
“Ik leid je

naar daar

waar

jij Anders

mag zijn.

Vertrouw me.”

________________________

Ik deed dit jaar opnieuw mee aan de wedstrijd van ‘Poemtata’, opdracht was een gedicht rond ‘wolk + wolk is twee’. Ik had niet echt inspiratie, maar dit gedicht schreef ik naar aanleiding van het overlijden van mijn schoonzus op 1 mei. Ik stuurde het in en het gedicht zal gepubliceerd worden in hun bundel. Een ode aan Ann, die hield van wandelen, bloemen, dansen en leven.

Maar bovenal, geniet

Kijk

daar is het, 

die kleurenpracht, 

de bloemen in de wei.

Vergeet niet te kijken, 

het is zo weer voorbij. 

Luister

hoor je de muziek, 

de klanken van de salsa,

de beat van rock&roll.

Trek je schoenen aan,

swing, ga uit de bol.

Voel

de kleur van bloemen,

de ritme van het lied.

Eet ijsjes en vol-au-vent met friet. 

Loop zingend door de straten, 

maar bovenal, geniet.

Zacht lawaai

Hij wandelt tussen de herfst op het gebreide deken van roodbruine bladeren die knarsen onder de zool van zijn schoenen. 

Boven hem, de lichtblauwe hemel die bestempeld is met witte wolken in grillige figuren. 

Muziek wandelt met hem, in zijn gedachten de tonen van zijn lievelingslied. Zijn lippen volgen het ritme van de woorden. 

We horen zacht lawaai, ontwaren hem in de okergele verte, tussen bladerloze bomen met lange wijzende vingers. Stil en bedeesd zingen we mee, almaar luider, tot hij onze klanken hoort. 

Hij staat stil, draait zich om, een glimlach op zijn oude gezicht, zijn grote hand zwaait ons toe. 

Dan wandelt hij verder, tot lichaam en ziel langzaam vervagen in de natuur, één met de kleuren van het najaar. 

Inzending Poemtata 2021: Woorden in water krassen (publicatie in bundel)

Tussen eb en vloed

Tussen eb en vloed lagen wij

onze haren ineen,

op zachte aarde verstrengeld

en niemand om ons heen.

De satelliet aan de hemel

scheen op zijn felste stand,

tot wolken de maan verdreven

stond de lucht weer in brand.

Ons genot werd stil bedreven

onder duister geweld,

op het einde een luide kreet

geen ster werd er geteld.

Je mond happend naar zuurstof

zoekend in

het luchtledige

misschien had ik

jou

de helft van mijn zuurstof moeten geven

*****

Pim’s koekje

(in één van de eerste lessen in de schrijfcursus moesten we kijken, ruiken, proeven, tasten aan een Pim’s koekje en daar dan een gedicht rond schrijven).

Hij is mijn dessert, zacht van binnen,

als gelei op een zoete pannenkoek

zijn fluwelen tong die zachtjes mijn buik beroert

alsof deze met chocolade is bewerkt

ik wilde meer, sneller

we smolten als gelatine in elkaar

*****

Away

Somewhere in the open sea

a man travelled along with me

his few hairs short and grey

the eyes watching a mile away

All over the ocean

he looked and stared

all stories were told

all secrets were shared

‘For a very long time’,

the old man said

‘I could not open my eyes

and talk to the dead.’

So as a bird landed

on the ship that day

the old man sighed

and flew away

*********************

Tweede prijs bibliotheek Lichtervelde – thema Feest (2 april 2021)

Folklore (een ode aan de Lichtervelde folklore die niet kon doorgaan)

Feest!

Meisjes walsen over straat

jongens dansen mee in de maat

oude mannen knikkebollen

naast vrouwen met geitenwollensokken

Muziek schalt door de straten

niemand kan het dansen laten

Hoera!

Het is feest, en hupsasa

Feest!

Roept de waard vanuit zijn café

komaan, drink er allemaal één mee

zwaai met je benen van links naar rechts

maak een salto maar averechts

Slingers sieren de straten

niemand kan het dansen laten

Hoera!

Het is feest, en hupsasa

hupsasa

Feest!

Wie viert er met ons mee?